Alle blogs

In 2017 ontdek ik dat foto’s uit de CABR- dossiers van mijn opa zijn gepubliceerd in een boek over de Waffen-SS. Op één van die foto’s staat ook mijn vader, als zevenjarig jongetje, voor mijn opa in SS-uniform.

Een maand na mijn inzage in de dossiers van het CABR ga ik op een stedentrip naar Praag. Daar dringt pas echt goed door wat deze nieuwe kennis over het verleden met me doet.

In 2003 ga ik voor het eerst naar het Nationaal Archief om de dossiers van mijn opa Bas te bekijken. Het is een eerste confrontatie met de waarheid.

Een beschouwing over hoe we in het Nederlandse onderwijs worstelen met het vraagstuk van Holocaust-verantwoordelijkheid. De huidige aanpak van ‘goed versus fout’ en zelfs multiperspectiviteit blijkt ontoereikend voor genuanceerde oordeelsvorming.

Een beschrijving over hoe Nederland worstelt met zijn oorlogsverleden, vooral in het onderwijs. De focus ligt op hoe begrippen als ‘accommodatie’ en ‘collaboratie’ worden gebruikt, en hoe dit het zicht vertroebelt op de institutionele medeplichtigheid tijdens de Holocaust.

De film The Zone of Interest biedt geen nieuwe inzichten. We zien geen ontwikkeling. We krijgen wel veel inkijkjes in het kwaad. Achter elkaar gaat het door. Vervreemding op vervreemding. Het is niet de banaliteit van het kwaad dat aan ons wordt getoond, maar de absurditeit. 

Een beschouwing over hoe families en gemeenschappen omgaan met verzwegen oorlogsgeschiedenis, geïllustreerd aan de hand van het boek ‘Dunkelblum zwijgt’ en de documentaire ‘Het Verzwijgen’. Met het oog op de aanstaande openbaarmaking van het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR) onderzoek ik of de waarheid werkelijk bevrijdend werkt.