Geschiedenis,
onderwijs & identiteit
In mijn blogs neem ik je mee in mijn persoonlijke zoektocht naar het beladen oorlogsverleden van de familie Maan uit Monster.
Daarnaast onderzoek ik via het leven van mijn oude juffrouw Jol uit Scheveningen haar en mijn liefde voor het onderwijs.
Ook schrijf ik over onderwijs, waarbij ik vooral bespreek hoe je complexe onderwerpen in de geschiedenisles kunt behandelen.

Lezingen & workshops
Ik geef lezingen over mijn zoektocht en hoe om te gaan met een beladen en foute geschiedenis. Interesse in een lezing of workshop? Stuur een mail naar: [email protected]
Laatste blogs

22. Rancune
In het opnieuw uitgegeven essay ‘Het nationaal-socialisme als rancuneleer’ schrijft Menno ter Braak in 1937 onomwonden over NSB’ers dat het ‘half-beschaafde’ kleinburgers zijn. Mensen die net genoeg beschaving in huis hebben om zich te kunnen verdiepen in politiek – of om een artikel te lezen waarin verwezen wordt naar Piet Hein – maar onbeschaafd genoeg om zich door leugens en propaganda te laten bedotten. Daarbij laten zij zich hoofdzakelijk leiden door ressentiment. Wrok. Haat zelfs.

4. De nakomer
Het is een grijze dag, die 31ste mei 1935. De zon laat zich niet zien. Op Scheveningen is er volop bedrijvigheid. Op de kade zitten vrouwen in dracht netten te boeten. Een meisje wordt geboren.

3. Een ontmoeting in de tijd
Hoe warm en lief ze ook was voor haar leerlingen, juffrouw Jol was eigenlijk behoorlijk introvert.
Maar dat laatste had ik als kind nog niet in de gaten.

2. Alles wordt nieuw
Bij juffrouw Jol begint mijn liefde voor verhalen. Alle verhalen. Maar de bijbelverhalen toch wel het meest. Nooit eerder hoorde ik iemand zo mooi vertellen. Alle kinderen hangen moeiteloos aan haar lippen, gelovig of niet-gelovig.

1. De eerste dag
Op een maandag eind augustus 1982 loop ik onwennig het schoolplein op, naast mijn moeder. Het schoolgebouw lijkt zo uit het kale plein gegroeid. Een rechthoekig blok, log en gesloten. Deze school is duidelijk oud. Misschien al eeuwenoud. Ik kan me niet voorstellen dat het daarbinnen een vrolijke boel is.

21. De zoon
2003. Ik zat alleen aan een tafel, in hard tl-licht. Dozen met oude papieren voor me. En foto’s. De archiefmedewerker had het me met lichte opwinding in zijn stem al verteld. Omdat ik een aanvraag tot inzage had gedaan in het dossier van mijn opa hadden archiefmedewerkers de dossiers al ingezien. Vol verbazing troffen zij vele kleine zwartwit foto’s aan met bijschriften erop gekrabbeld aan de achterkant. Meestal met maand en jaartal erbij.

20. Het ene verhaal
In het dossier dat over mijn opa na de oorlog is gemaakt door de Bijzondere Rechtspleging zijn veel getuigenverklaringen te lezen. Mijn opa wordt beschreven als een zeer overtuigde NSB’er. Een man van principes.
Op sociale media
historicus | docent | GMR-lid De Haagse Scholen | blogt over (familie)geschiedenis & onderwijs | https://t.co/NgMI943nZ7
Dit voorbeeld zegt alles. Leerlingen hebben vanwege corona extra herkansingsmogelijkheden, is besloten. Maar daardoor hebben docenten nu voor het tweede jaar onmogelijk deadlines voor 1e en 2e correctie, vooral bij bepaalde vakken. Als dat zo doorgaat, haken deze docenten af. twitter.com/KiWi0501/statu…
Woensdag vrije dag: 7.30-19.30 uur aan een stuk door nakijken
Hemelvaartsdag: 7.30-??? nakijken.
Zoveel twijfel door onvolledige antwoordmodellen of onduidelijke vragen enz. Ik word er bozig van. Maandag werk wegsturen, 2ecorr en 7juni alles geregeld. #niettedoen 😕
Gewoon maar doorgaan, zo heet de bundel van Carmiggelt uit 1971. Daarin afdelingen met cursiefjes over zijn verblijf in Scheveningen, Limburg en Rome. Deze laatste afdeling bevat een cursiefje met een fenomenale openingszin:
Hoi @gijs_beukers wanneer is je artikel over @MvanRoosmalen nou eindelijk eens klaar? Heel Nederland kijkt er reikhalzend naar uit.