Geschiedenis,
onderwijs & identiteit
In mijn blogs neem ik je mee in mijn persoonlijke zoektocht naar het beladen oorlogsverleden van de familie Maan uit Monster.
Daarnaast onderzoek ik via het leven van mijn oude juffrouw Jol uit Scheveningen haar en mijn liefde voor het onderwijs.
Ook schrijf ik over onderwijs, waarbij ik vooral bespreek hoe je complexe onderwerpen in de geschiedenisles kunt behandelen.

Lezingen & workshops
Ik geef lezingen over mijn zoektocht en hoe om te gaan met een beladen en foute geschiedenis. Interesse in een lezing of workshop? Stuur een mail naar: [email protected]
Laatste blogs

22. Rancune
In het opnieuw uitgegeven essay ‘Het nationaal-socialisme als rancuneleer’ schrijft Menno ter Braak in 1937 onomwonden over NSB’ers dat het ‘half-beschaafde’ kleinburgers zijn. Mensen die net genoeg beschaving in huis hebben om zich te kunnen verdiepen in politiek – of om een artikel te lezen waarin verwezen wordt naar Piet Hein – maar onbeschaafd genoeg om zich door leugens en propaganda te laten bedotten. Daarbij laten zij zich hoofdzakelijk leiden door ressentiment. Wrok. Haat zelfs.

4. De nakomer
Het is een grijze dag, die 31ste mei 1935. De zon laat zich niet zien. Op Scheveningen is er volop bedrijvigheid. Op de kade zitten vrouwen in dracht netten te boeten. Een meisje wordt geboren.

3. Een ontmoeting in de tijd
Hoe warm en lief ze ook was voor haar leerlingen, juffrouw Jol was eigenlijk behoorlijk introvert.
Maar dat laatste had ik als kind nog niet in de gaten.

2. Alles wordt nieuw
Bij juffrouw Jol begint mijn liefde voor verhalen. Alle verhalen. Maar de bijbelverhalen toch wel het meest. Nooit eerder hoorde ik iemand zo mooi vertellen. Alle kinderen hangen moeiteloos aan haar lippen, gelovig of niet-gelovig.

1. De eerste dag
Op een maandag eind augustus 1982 loop ik onwennig het schoolplein op, naast mijn moeder. Het schoolgebouw lijkt zo uit het kale plein gegroeid. Een rechthoekig blok, log en gesloten. Deze school is duidelijk oud. Misschien al eeuwenoud. Ik kan me niet voorstellen dat het daarbinnen een vrolijke boel is.

21. De zoon
2003. Ik zat alleen aan een tafel, in hard tl-licht. Dozen met oude papieren voor me. En foto’s. De archiefmedewerker had het me met lichte opwinding in zijn stem al verteld. Omdat ik een aanvraag tot inzage had gedaan in het dossier van mijn opa hadden archiefmedewerkers de dossiers al ingezien. Vol verbazing troffen zij vele kleine zwartwit foto’s aan met bijschriften erop gekrabbeld aan de achterkant. Meestal met maand en jaartal erbij.

20. Het ene verhaal
In het dossier dat over mijn opa na de oorlog is gemaakt door de Bijzondere Rechtspleging zijn veel getuigenverklaringen te lezen. Mijn opa wordt beschreven als een zeer overtuigde NSB’er. Een man van principes.
Op sociale media
historicus | docent | GMR-lid De Haagse Scholen | blogt over (familie)geschiedenis & onderwijs | https://t.co/NgMI943nZ7
Jogchum was vandaag even in de winkel. Met een nieuw boek! Van Truman Capote. En wat hij daarover vertelde, dat zul je niet geloven...
Een mens genoemd worden, ervaren als vorm van degradatie. Dan moet je wel een heel duister beeld van de mensheid hebben. En een identiteitscrisis. twitter.com/kimboon94/stat…
@ADnl Hoi AD, ik ervaar het als zeer kwetsend dat jullie mij reduceren tot mens dat menstrueert. Wat gaan jullie daar aan doen?
Ik hoop dat jullie een goede dag hadden. Ik ging naar het strand, de zee in en toen dacht ik: ik kom hier nooit meer uit. Op deze foto lijkt het rustig, maar zoals we weten laat een foto altijd een klein stukje van de werkelijkheid zien, en dan ook nog op één specifiek moment.
Three months ago I heard Salman Rushdie speak at the PEN World Voices Festival. He said: “A poem cannot stop a bullet. A novel can’t defuse a bomb … But we are not helpless … We can sing the truth & name the liars.” We must tell better stories than the tyrants.
🥵 Een hittegolf in Amsterdam. Het zwembad is 10 dagen voor de kinderen van Nieuw-West gesloten, want de festivalorganisatoren vieren het zoveelste feestje. 💰🤑 optisport.nl/sloterparkbad/… @parool