Onderwijs

Het maatschappelijk en historiografische debat verloopt in uitersten. Zo wordt de ene keer de mythe van onschuld bepleit en de andere keer juist het tegenovergestelde: de mythe van de schuldige omstanders. Deze uitersten doen geen recht aan de complexe historische werkelijkheid. In het onderwijs en in educatief lesmateriaal wordt gezocht naar een middenweg, maar het begrippenkader is verouderd en te beperkt voor een genuanceerde oordeelsvorming. Daarnaast zien we dat de nadruk op multiperspectiviteit en het beperkte begrippenkader kunnen leiden tot nivellering.

Als je wilt weten hoe in Nederland het eigen aandeel in de Holocaust wordt weergegeven in het publieke domein, is het interessant om te kijken naar geschiedenisschoolboeken. In de ‘educatieve herinnering’ sijpelt door hoe Nederland reflecteert op de oorlogstijd.
Opvallend is dat het aandeel van Nederlanders (overheden, instellingen en bedrijven) in de uitvoering van de Holocaust onderbelicht blijft. Dit sluit aan bij de kritiek van historicus Houwink ten Cate op de serie De Joodse Raad.