Hoe ga je als docent in de klas om met uitdagende onderwerpen? Ik deel hier mijn ideeën en ervaringen.
Een kritische analyse van hoe de Nederlandse schuld aan de Holocaust wordt behandeld in het onderwijs. De tekst onderzoekt de complexiteit van de schuldvraag en hoe het onderwijs worstelt met genuanceerde oordeelsvorming over daderschap en medeplichtigheid.
Als je wilt weten hoe in Nederland het eigen aandeel in de Holocaust wordt weergegeven in het publieke domein, is het interessant om te kijken naar geschiedenisschoolboeken. In de ‘educatieve herinnering’ sijpelt door hoe Nederland reflecteert op de oorlogstijd.
Opvallend is dat het aandeel van Nederlanders (overheden, instellingen en bedrijven) in de uitvoering van de Holocaust onderbelicht blijft. Dit sluit aan bij de kritiek van historicus Houwink ten Cate op de serie De Joodse Raad.
Het was een les over de vrijheid van meningsuiting, zo lezen we overal. In die les werden spotprenten uit het Franse blad Charlie Hebdo getoond. Maar een les waarin spotprenten centraal staan, is eigenlijk (ook) een les over satire. Satire is een aparte categorie binnen het onderwerp de vrijheid van meningsuiting. Hoe geef je daar les over?
